Kerstgeluk,

Wat zou ik graag lekker binnen willen blijven maar helaas ik heb een afspraak bij de fysio en dan moet ik naar mijn werk. Ondanks de storm ga ik toch op de fiets maar of dat nou zo’n goed idee is. Het kost me zelfs op mijn elektrische fiets nog moeite om tegen de wind in te komen. Als ik via de spoorwegovergang richting het gezondheidscentrum ploeter, zie ik voor me een envelop op straat liggen. Ik stop om hem op te pakken maar dan krijgt de wind er vat op en gooit hem iets verderop in de modder weer neer. Met de fiets aan de hand weet ik hem te pakken te krijgen. Het is een dichte envelop waarschijnlijk met een kerstkaart. Doordat hij vies en nat geworden is kan ik de geadresseerde niet goed meer lezen. Ik stop hem in mijn fietstas en maak haast om op tijd te komen.

Als ik ‘s avonds na mijn werk naar huis ga, is de wind al een stuk afgenomen. Ik fiets nog even langs de supermarkt om alvast wat kerstinkopen te doen. Met en arm vol boodschappen kom ik weer bij de fiets en vraag me af of het wel in mijn fietstas past. Als ik de spullen erin wil leggen, zie ik de envelop liggen. Helemaal vergeten, doordat ik gehaast bij de fysio binnenkwam en daarna aan het werk moest. Thuis zal ik hem op de verwarming leggen zodat hij kan drogen.

De volgende dag ben ik vrij en kan ik de puntjes op de i zetten voor de kerstdagen. De laatste cadeautjes mooi inpakken en voorzien van feestelijke strikken. Wat is het toch een heerlijke tijd! Uit de radio klinken mooie kerstnummers en de lichtjes in de kerstboom en alle kaarsjes die ik heb aangestoken maken dat ik extra geniet van mijn vrije dag. Op de kookplaat staat een pannetje met stoofpeertjes te pruttelen, die ook nog eens een kerstopwekkende geur verspreiden. Nog één dag werken en dan ben ik lekker vrij met kerst.

Aan het eind van de middag pak ik de inmiddels opgedroogde envelop van de verwarming. Doordat hij zo vies is geworden, kan ik het adres en de achternaam niet meer lezen. Hij is geadresseerd aan Noortje Z…….  Hier kan ik natuurlijk niets mee en maak de envelop open om te zien of ik aanwijzingen kan vinden. De prachtige kerstkaart is voorzien van een heel verhaal:

Lieve Noortje,

Al lang loop ik rond met het idee om je op te zoeken maar tegelijkertijd ben ik bang dat jij er niet voor open staat. We hebben elkaar al een aantal jaren niet gezien en inmiddels ben ik getrouwd en zijn Ingrid en ik de trotse ouders van een zoontje. Zijn naam is Bram, vernoemd naar onze pap. Alle ingrediënten voor geluk zijn aanwezig maar ik mis je enorm Noortje. Ingrid heeft me aangespoord om deze kaart te sturen juist nu de kerst in aantocht is. Ze heeft zoveel verhalen over mooie en warme kerstherinneringen van ons gezin gehoord! We waren zo’n hechte familie tot dat vreselijk ongeluk van pap en mam. In al mijn verdriet heb ik toen dingen gedaan en gezegd, waar ik enorm veel spijt van heb. Wil je alstublieft contact met me opnemen?

Liefdevolle groet,

Daan

Wow, wat een aangrijpende tekst. Wat er ook gebeurt, ik moet zorgen dat de kaart bij Noortje komt. Met de kaart ga ik aan tafel zitten en ga wat speurwerk verrichten via social media. Daan woont waarschijnlijk in dezelfde woonplaats als ik en ik vind er een heel rijtje. Stuk voor stuk ga ik ze bij langs en na een poosje zoeken zie ik een foto van een trotse papa. Als dan ook nog de naam Ingrid voorkomt in zijn profiel, weet ik dat ik goed zit. Nu ik de achternaam weet ben ik in no time Noortje ook op het spoor. Ze woont op een kwartiertje rijden van mijn huis en ik vraag me af of ik Daan moet benaderen of Noortje. Op de kaart zit geen postzegel dus misschien was hij nog niet klaar om de kaart te verzenden. Mijn besluit staat vast, ik rijd naar het adres toe, in de hoop dat ze thuis is.

Best gespannen stap ik uit de auto maar spoor mezelf aan om de kaart af te leveren. Een jonge vrouw met een baby op de arm opent de deur. Ik vertel haar wie ik ben en van de kaart die ik heb gevonden. Wanneer ik zeg wie de afzender is, zie ik dat haar ogen zich vullen met tranen. We nemen afscheid en Noortje bedankt me hartelijk. Als ik terug rijd, besef ik dat ik niet te weten kom of mijn actie succes heeft gehad. Het lot ligt nu in handen van Noortje. Het is nog maar drie dagen voor kerstmis, daardoor heb ik gelukkig niet veel tijd om erover na te denken.

Eerste kerstdag begint rustig en als ik na een heerlijk kerstontbijt op mijn telefoon kijk zie ik een vriendschapsverzoek. Het is Daan en ik accepteer het verzoek direct. Niet veel later volgt er een Messenger bericht. De foto die meegezonden wordt, ontroert me. Het is een foto van Daan en Noortje en de liefde straalt van hun gezichten.

Hij schrijft dat de kaart op het station waarschijnlijk uit zijn tas is gevallen. En als jij hem niet had gevonden, weet ik niet of ik hem wel had verzonden. We zijn je eeuwig dankbaar voor de moeite die je hebt genomen! Liefs Daan en Noortje

Zo zie je, het is maar een dun lijntje naar verzoening…..

Vrolijk kerstfeest allemaal!🧑🏻‍🎄

P.s: het is een verzonnen verhaal